Even kijken hoor. Kunnen jullie mij horen? Ik geloof dat ik eerst even van mute moet. Ja, nu ben ik er.
Ik raak al wat meer gewend aan online contact, maar het blijft een surreële situatie als je het mij vraagt. Hier aan m’n eettafel, met drinken uit m’n eigen koelkast en m’n eigen katten in de buurt en dan toch bezig met werkdingen. Normaal en gek tegelijk.
Van de week hadden we een online borrel van de NVvT en dat gaf me op verschillende manieren gemengde gevoelens.
Enerzijds was het ontzettend leuk om vanuit mijn huiskamer zoveel bekende en ook voor mij onbekende collega’s te zien en horen. Ook was het fijn om verhalen vol herkenning uit te wisselen, zodat ik me minder alleen voelde in de huidige situatie.
Anderzijds was het toch ook behelpen, vanwege dan weer een echo, dan weer haperende beelden. En je kon niet door elkaar praten. Maar daar raakten we snel aan gewend.
Ook kwam ik erachter dat sommige collega’s volop bezig zijn met innovaties. Zij maken deel uit van werkgroepen die onderzoeken welke werkvormen juist goed online werken. Of ze hebben al ervaring met onlinetrainingen.
Er waren andere collega’s die juist nog aan het bijkomen waren van de klap, de ineens lege agenda en zorgen om de toekomst. Bij hen speelden ook vragen zoals: gaat dit het werk van de trainingsacteur voor eens en voor altijd veranderen? Dat kan toch niet zonder face-to-face contact?
Ik geloof dat ik er een beetje tussenin zit. Soms voelt de situatie nog steeds onwerkelijk en lijk ik er in mijn onderbewuste vanuit te gaan dat alles binnenkort weer normaal zal zijn. Ik ben onder de indruk van de voortvarendheid van andere professionals. Als ik zie hoeveel ze al aan het onderzoeken zijn, ben ik bang om de boot te missen.
Op andere momenten ben ik lekker aan het experimenteren met verschillende video-conference-programma’s en dan denk ik, ja wat een leuke nieuwe mogelijkheden. Ik heb dan lol met collega’s en we wisselen grappige ideeën uit.
Misschien is de uitdaging om je eigen gevoel en tempo te ontdekken omtrent dit alles en dat ook te gaan volgen. En ook tegelijk je oren en ogen openhouden in contact met de anderen. Eigenlijk net als met trainingsacteren dus.
Harry, die de online borrel had voorgezeten, sloot de bijeenkomst tevreden af en kondigde aan dat er over twee weken een nieuwe georganiseerd gaat worden. Ik ga dan zeker weer online langs!
Zo dan moet ik hier volgens mij op klik…
David Groeneveld
